e-Filing ITR on incometaxindiaefiling.gov.in

Guideline to e-File IT return online:

1] Register with PAN ID on https://incometaxindiaefiling.gov.in website, after registering you will get activation link on the registered email address provided. Once the account is activated, then you can login to proceed with the remaining steps. Please mention correct email address & mobile number.

2] Login with PAN details as below, It will need your PAN id as User name, Password set while registering & Birthdate.

3] After successful login, click on View Form 26AS (Tax Credit). Here you will get all the details about the tax paid in this financial year, the amount matches with tax amount mentioned in Form 16.

A]

B]

Click on confirm, it will open it separate window.

C] Click on the hyperlink at the bottom of the page.

D] Select assessment year 2013 – 14 for this financial year (you will get correct assessment year on your Form 16 as well). View, if correct amount is displayed.

4] Now, come back on parent site, here click on Quick e-File ITR.

5] Here fill details as below. Click Submit.

6] Fill up Personal details on the tab, if you are not sure about the Income Tax Ward, leave it blank. And most important, on second paragraph of Personal details tab, fill the details as below. A21 should be selected Before Due Dt 139(1)if you are filling return before 31^st July, if later 31^st July, then choose After Due Dt 139(4).

7] Now on income details, fill amount as per Form 16. B1 value should be populated with the 8 point Gross total income (6+7) from Form 16. Select House = Self occupied. Fill details of deduction on respective header. LIC, PF, PPF, FDs, etcs will come under 80C.

8] Under TDS Tab, confirm your company name and the tax deducted amount. You can add more companies, if you have switched job in last financial year and fill up the details.

9] On Taxes Paid and Verification, confirm all parameters, which are auto populated. Fill Bank account number, Type as Saving, IFSC code of the bank (You will get it from their website). D19 Option ‘Yes’. Mention the place from where you are filling these details.

Now all details are submitted, once again verify them all and submit it. After submitting, you will get a receipt in PDF form, whose password is combination on PAN + date of birth (ddmmyyyy) [e.g. aghpy8497r10101982].

Open it, take the print out, sign it. Send it to the Bangalore IT office on the mentioned address by postal envelop of Rs.5 or speed post only. No courier.

Once it reaches Bangalore, you will get SMS and email of receipt. This receipt is password protected and you can open it with the same combination on PAN + date of birth (ddmmyyyy) [e.g. aghpy8497r10101982].

राजे तुम्ही परत जन्मला या - लाज वाटली पाहिजे आपल्याला

आज खूप ठिकाणी  ' राजे तुम्ही परत जन्मला या' असे पोस्त पाहतो आहे. खरेच शिवाजी म्हराज्याना परत जन्म घेण्याची गरज आहे का?

 आज आमच्या मराठी लोकांचे रक्त इतके थंड झाले आहे का ज्याला गरम करण्यासाठी शिवाजी महाराज्याना जन्म घेण्याची परत गरज आहे. आम्ही काही करू शकत नाही का कि आमच्या शौर्याला गंज लागले आहे का ?

शिवाजी महाराज्यानी जवळ जवळ ३५० वर्ष्यापुर्वी सामान्य माणसाचे, हिंदू धर्माचे  स्वराज्य स्थापन केले. शून्यातून निर्माण केलेल्या या स्वराज्याचा धसका साऱ्या मुघलशाही ने घेतला. गरिब रयतेच्या या राजाला न्यायासाठी सारे सारखे होते. न्यायदानाच्या प्रक्रियेतून स्वत्ताचा मुलगा संभाजी राजे हि सुटले नाहीत. गोदावरी प्रकरण एक षडयंत्र होते पण जर गोदावरीने आत्महत्या नसती केली तर कदाचित त्यांनी शंभू राज्यानाही कडक शिक्षेला सामोरे जावे लागले असते. असा जनतेचा राजा परत जन्मला यावा असे साऱ्यांना वाटेल.

पण कधीपर्यंत आम्ही हातावर हात धरून बसून शिवाजी महाराज्यांसारख्या वीर पुरुषाला परत जन्म घेवून कष्ट द्यायचे.

मृत्यू नंतर आपल्या हिंदू धर्मात स्वर्ग आणि नर्क असे दोन जग आहेत. जो चांगले काम करतो तो स्वर्गात जातो. त्याला जन्म मृत्यूच्या फेऱ्यातून सुटका मिळते तो माणूस स्वर्गात जावून सारी सुख उपभोगतो अनंत कालपर्यंत. आणि जो नरकात जातो तो ८४लख योनीतून जन्मह घेवून परत मनुष्य जन्म घेतो. या प्रकारात माझे मत आहे शिवाजी महाराज हे स्वर्गात असतील. त्यांनी आपल्या पुर्वाज्यांसाठी अनेक कष्ट उपसले. आपल्या पुर्वाज्यांमध्ये अन्यायाविरुध लढण्याची ताकद निर्माण केली. एक जमीनदार म्हणून सारी सुख शिवाजी महाराज्यांकडे होते . इतर मराठा सर्दारांप्रमाणे तेही ऐशो आरामात राहिले असते पण त्यांनी आपल्या साठी आपल्या हिंदू धर्मासाठी काटेरी मार्ग स्वीकारला. आणि एवढे त्रास घेवून आपल्या मराठ्यांना भारताच्या इतिहासात ,हिंदू धर्मात एक स्थान मिळवून दिले. आणि आज आपण ' राजे तुम्ही परत जन्मला या म्हणून परत एकदा त्रास देवू इच्छितो. लाज वाटली पाहिजे आपल्याला ज्या कुलात शिव छत्रपती सारखे वीर पुरुष जन्मला येवून एक प्रेरणा दिली असताना सुद्धा आपण एका अबले सारखे त्यांना जन्मला या म्हणून सांगत आहोत. आठवा शिवाजी महाराज्यांच्या एका हाकेवर आपले पूर्वज आपल्या घरा दारावर तुळशीपत्र ठेवून एका पायावर बाहेर पडले हिंदवी स्वराज्यासाठी! आज आपल्यात शिवाजी राजे नसले म्हणून काय झाले त्यांच्या आठवणी त्यांच्या प्रेराना तर आहेत ना अहो आपल्यातच एक शिवाजी राजे लपले आहेत फक्त जागे करण्याची गरज आहे.

त्यांना परत जन्मला या म्हणून त्रास देण्यापेक्षा आपल्यातले शिवराय जागे करा मग पहा या देशात हिंदवी स्वराज्याचा भगवा फडकणे अशक्य नाही कारण जगात अशक्य असे काहीच नाही. आणि ज्यांच्या पाठीमागे शिवरायांचा आशीर्वाद असेल त्यांच्यासाठी ते कधीच अशक्य नाही .

मला माहित नाही माझे मत तुम्हाला पटेल किवा नाही पण मी माझ्या मनातली गोष्ट तुमच्या सोबत शेअर केली कारण आपल्या गोष्ठी आपल्या मित्रांसोबतच शेअर करू शकतो ना पहा तुम्हाला पटते का आपल्या प्रतिक्रियेची मी कॉमेंट च्या स्वरुपात वाट पहात आहे काही चुकल्यास मला सांगावे कारण चुकी दाखवणे हे मित्रांचे काम आहे आणि एवढी अपेक्षा नक्की करू शकतो.

Causes that lead to Building Repair

Once the building is constructed and occupied by the users, the maintenance of the building is the responsibility of users.

Among the many factors of deterioration of building, poor maintenance and neglect are major factors. Users are reluctant to take up the maintenance work for the following reasons.

1. Lack of maintenance / repair knowledge.

2. Tendency to save money during maintenance related repairs.

3. Inferior quality of materials used due to shortage of fund resulting into ineffective maintenance or repair.

4. Reluctant to adopt new material due to high cost and unknown track record of such materials.

5. Tendency to go for short-term gains.

6. Maintenance related repairs are time consuming and cause inconvenience.

7. Reluctance in appointing proper and experienced Consultant to save fee and relying on incredulous contractors.

Indiscriminate Additions/Alterations:

There have been some building collapses, which were quite healthy, due to indiscriminate additions and alterations done by so-called interior designers (decorators) at the instruction of the Owner. The common alterations / additions made are alteration to window canopies, additions of walls on window canopies, enclosing of open balconies, conversion of a dry area into toilet / bath, addition of heavy weights on weak or inadequate structural elements, etc. All these additions / alterations take place when entire building or part changes hands.

It is always the case that no engineering advices are taken before any such changes in the building or its part. Careless modification can lead to leakages or serious structural damages.

Overloading:

Many times the building elements are forced to take load more than what they are designed for. Temptation of users to occupy more and more area without bothering about the effect on building element jeopardizes the safety and durability of the building. In case of change in the purpose of use, say from residential to commercial, it is likely that the load on entire building or part will increase or change thus causing the damage.

Natural Calamity like rain:

Reinforcement steel bars have to be protected against corrosion, caused due to reaction with oxygen, moisture and chlorides in the atmosphere, ground water or sub-soil. Reinforcement steel bars are generally protected by providing concrete cover around them or by providing a protective coating on steel.

Resistance against corrosion of reinforcement steel and the degree of protection to reinforcing steel is greatly dependent on the many factors. Mechanism of corrosion of steel is an electro-chemical process and for this, presence of moisture and oxygen is necessary. Metal (embedded steel rods in RCC) that gets converted into rust (corrosion product) may occupy 6 to 8 times the original size of steel. This growth creates tensile force within the concrete mass surrounding the reinforcement steel. Since concrete is brittle and weak in taking tensile or expansive forces, it cracks and spalling of concrete takes place.

Most of the building structures have a very conductive atmosphere for a permanent problem for leakage or seepage through peripheral portion of window and exterior skin walls. Air pressure results the forced entry of rain water inwards through unprotected opening or through joint, seal imperfection in the window sill or frame and gap of concrete and masonry.

Water is the primary vehicle for the diffusion of all aggressive ions, such as chlorides and sulphates, into the concrete mass. Any repair strategy approved and adopted will not yield any good result unless the major source of deterioration is not addressed in the repair strategy and planning.

Environmental Impact:

Due to wind pressure, seasonal and daily temperature variation, chemical reaction in saline coastal atmosphere, moisture variation in humid area, corrosion of metal (rusting of steel in RCC), root of growing trees, moss / lichens / fungi growth, etc. the building undergoes fast aging and comes to repair stage.

तो बाप दु:खी होतोच ना?

काळ खुप लवकर बदलतो आहे. तसा तो बदलणारच. आमचा काळ वेगळा होता आणि आजचा वेगळा आहे. जग झपाट्याने बदलत चाललय, असं असलं तरी माणूस जुन्या काळातच जास्त जगत असतो म्हणायचं. आमच्या काळात वडीलांसमोर ब्र काढण्याचीही सोय नव्हती पण आता मुलं आई-वडीलांशी सहज बोलतात. माझ्या एका मित्राच्या मुलीचं लग्न ठरलं आहे. त्या लग्नाचा आनंद असण्यापेक्षा ते कसं पार पडेल याचीच त्या मित्राला काळजी वाटत आहे. बाकी सगळं ठिक ठाक असलं तरी लग्नासाठी होणारा खर्च हा मुख्य विषय आहे. आपल्या भविष्य निर्वाह निधीतून पैसे काढून तो हे कार्य पार पाडणार म्हणतो, तेव्हा मुलगी विचारते की तुम्ही आयुष्यभर एकाच नोकरीत टिकून राहिलात. काय कमवलं तिथे राहून?

माझा हा मित्र कर्नाटकातल्या आपल्या गावातून मुंबईत आला. सोबत आजारी आई-वडील. वडील लवकर देवाघरी गेले म्हणून याला आपलं भविष्य घडवण्याच्या काळातच लग्न करावं लागलं कारण घरात आजारी आई होती. मिळालेली नोकरी टिकऊन आणि ती इनामे इतबारे करून त्याने आपला संसार सांभाळला. त्याची एकमेव मुलगी शिकली, आय टी मध्ये नोकरीला लागली, आय टी वाल्यांची तर्‍हाच वेगळी, नोकरी बदलण्याचं त्यांना काहीच वाटत नाही. वाटायला पण नको. आताच्या काळाप्रमाणे ते बरोबरही असेल, पण आपण तसं करतो म्हणून आपल्या वडीलानीही तसंच केलं पाहिजे होतं असं कसं होऊ शकतं? प्रामाणिकपणे नोकरी करून त्याने आपला संसार केला, मुलीला मोठी केली आता तो आपल्या ताकतीप्रमाणे तिचं लग्न करू पाहतोय, तेव्हा त्याला काय कमावलं आयुष्यभर? एवढंच? असा प्रश्न विचारला गेला तेव्हा तो बाप दु:खी होतोच ना?

Survival with this inflation with minimum wages.... Everyone is facing same

I am not the only person, who is experiencing this huge gap in earning and expenditure.

"Education courses worth Rs 7 lakh to cost Rs 56 lakh in 15 years” said a Times of India headline today. Education costs are going up for sure. Just 10 years back a Bachelor of Pharmaceutical Scientist degree cost Rs 20,000 for a four-year course, and now the same course cost around Rs 6 lakh. In fact, the ToI report notes that over the last 15 -20 years, the cost of education in India has gone up by as much as 14-15 percent, compared with the general rate of inflation of around 7 percent.


Now let’s just take a look at house hold items, a loaf of bread cost Rs 9 in 2004-05, in 2008-09 the same bread cost Rs 13, today it costs Rs 22. LPG cylinder in 2004-05 cost around Rs 251, by 2008-09 it went to around Rs 350, today subsidized LPG costs Rs 450. A Mumbai-London air ticket cost in 2004-05 was around Rs 19,990, in 2008-09 around Rs 27,000 and today around Rs 32,400. Clearly, everything under the sun is becoming expensive, why wouldn’t the cost of education?

And if that’s not enough to blow your mind off, sample this calculation. Suppose you are 30 years old today, with a monthly household expense of Rs 50,000, and a monthly saving of Rs 20,000. Assuming your investments earn an interest of 8.5 percent with an inflation of 7.5 percent, you would be able to save a retirement corpus of Rs 3,09,55,836. Don’t be too impressed with the number. To maintain your current life style you would actually need Rs 6,17,99,684. That’s Rs 3,0,8,43,848 less.

This clearly shows that be it cost everything has gone up, even the cost for your child’s education — a short term financial goal — or retirement needs — a long term financial goal — you will surely need to put aside some serious money. And that’s not at all, you will also need to do some major financial planning.

Day by day, cost of ‘surviving’ is going beyond our scope. And each head earning in the family is at same level, which was before 2 years. Virtual growth can be seen with day by day gradually; however it’s linked with ‘loan’ term, which is ticking needle in the life. Life is revolving around EMIs, daily expenses and making adjustment with fixed income which is stiff, failed to grow.

If I put down all counts in numbers, I feel afraid to live and think of other source of income to fulfill the liabilities. No change in earning, it’s constant Rs. 100/- from last 2 years.

तो ऎकतच नाही, सारखा कार्टून पाहायचं म्हणून हट्ट धरून बसतो

लहान मुलगा बोलालया लागला, तो शिनचॅन सारखाच बोलतो, वागतो म्हणून पहिल्यांदा जेव्हा त्याचं कौतूक होतं तेव्हाच खरंतर धोक्याची घंटा वाजलेली असते. पण आपण त्याच्या कौतुकात एवढे रममाण होतो की पुढे काय वाढून ठेवलय त्याची आपणाला तेव्हा कल्पनासुद्धा येत नाही. लहानगा टीव्हीसमोर बसल्याने, आपल्याला आपली कामं करता येतात, शांतपणे झोपता येतं म्हणून त्याची आईही खुश असते. तो मोठा होत जातो तशा तक्रारी सुरू होतात. “तो ऎकतच नाही, सारखा कार्टून पाहायचं म्हणून हट्ट धरून बसतो.” थोड्या दिवसानी तो शाळेत जावू लागतो. कार्टूनची समस्या आणखीनच उग्र होते. शाळेतून आल्या आल्या टीव्हीसमोर बसूनच खाणं पिणं चाललेलं असतं. घरच्यांचं कौतूक चालूच आसतं. मुलगा किंवा मुलगी जात्याच हुशार असल्याने अभ्यासात पहिली असतात. पण ती जस जशी पुढच्या वर्गात जातात तस तशी ती अभ्यासात मागे पडत जातात. मग एके दिवशी शाळेतून बोलावणं येतं. मुलांच्या बाबत हळवी असलेली आई रडतच घरी येते. मग शिकवण्या सुरू होतात. पण त्याच्यात काही केल्या सुधारणा होत नाही. एका जागेवर बसून मन लावून अभ्यास काय, कोणतीही गोष्ट करणं अशा मुलाना जमत नाही. एकाच चॅनेलवर कार्टूनसुद्धा ही मुलं बघत नाहीत. एक प्रकारची चंचलता येते आणि तो मग स्वभाव बनतो. मैदानी खेळ न खेळल्यामुळे शारीरिक आरोग्याबरोबर मानसिक आरोग्यावरही परिणाम होतो. ही समस्या गंभीर आहेच.

घरोघरी असणार्‍या या समस्येवर उपाय काय? असा प्रश्नही विचारला जातो. त्यावर उपाय नक्कीच आहे. कित्येक घरात टीव्ही सकाळी उठल्या पासून रात्री झोपे पर्यंत चालूच असतो. हे पहील्यांदा बंद केलं पाहीजे. टीव्ही आपल्यासाठी आहे, आपण टीव्हीसाठी नाही. पालकानीच जर टीव्ही बघायच सोडलं नाही तर मग मुलांना आपण कुठल्या तोंडाने सांगणार आणि काय संस्कार करणार? या बाबतीत दोन तक्रारी सतत केल्या जातात. एक शहरात खेळायला मैदाने शिल्लक नाहीत. दोन जे कार्यक्रम टीव्हीवर असतात तेच तर मुलं बघतात. शहरात मैदानं शिल्लक नाहीत हे खरं आहे. पण हात पाय मोकळे करण्यासाठी मुलांनी पहील्यांदा घराबाहेर पडणं आवश्यक आहे. इमारती भोवती असलेल्या मोकळ्या जागेत मुलं सायकल चालवू शकतात. बर्‍याच ठिकाणी कर्‍हाटे, मल्हखांब किंवा तत्सम खेळ शिकवले जातात. अशा ठिकाणी जावून मुलांना त्या खेळाची आवड निर्माण होईलच पण शारीरिक दृष्ट्या ती तंदूरूस्त होतील. दुसरी बाब सद्ध्या टीव्हीवर चांगले कार्यक्रम दाखवले जात नाहीत हा आक्षेप. काही अंशी ते खरंही आहे. पण टीव्हीवर दिसणारी चॅनेल आपला टी.आर्.पी. कसा वाढेल याचाच विचार करतात. मुलांवर चांगले संस्कार कसे होतील याचा नाही. तो विचार आपण पालकांनी करायचा आहे. मुलांनी काय बघावं हे आपण विचारपुर्वक ठरवलं पाहीजे. त्यांच्याबरोबर तो कार्यक्रम आपण बघितला पाहीजे आणि टीव्ही बंद केला पाहीजे. दिवसातून एकदा तरी राष्टीय किंवा सह्याद्री चॅनेलवरच्या बातम्या बघाव्यात. हळूहळू मुलांना ते बघण्याची सवय लागते. पुर्वी आमच्या लहानपणी चांगल्या मालिका असत असं नुसतं न सांगता जर शक्य असेल तर त्या बाजारातून आणून मुलांना दाखवाव्यात. मुलं त्या आनंदाने बघतात. माझ्या मुलीच्या बाबतीत मी असा प्रयत्न केला आहे आणि तो यशश्वीही झाला आहे. चाणक्य, मालगुडी डेज, महाभारत सारख्या मालिका, वीर सावरकर, वासुदेव बळवंत फडके सारख्या सिनेमांच्या सीडीज् बाजारात विकत मिळतात. या सारख्या कार्यक्रमांमुळे प्रबोधन तर होईलच पण मग मुलांना चांगल्या कार्यक्रमांची आवडही लागेल. थोडे प्रयत्न केले तर मुलं कार्टूनपासून दूर रहातात हे मी अनूभवातून सांगू शकतो. ‘निक’ या कार्टून दाखवणार्‍या वाहिनीनेच पुढाकार घेतला म्हणजे समस्या किती गंभीर हे लक्षात येतं. आता इतर वाहिन्यांची वाट न बघता आपणच त्या वाहिन्या वरचे कार्यक्रम बघणं बंद करावं हे उत्तम.

ते एक वडील असतात...

ते एक वडील असतात...

आई प्रेमाची नदी तर, वडील सागर असतात
खारट पाणी असूनसुद्धा ,सर्वाना समावून घेत असतात

घरातल्या सर्वांवर त्यांची, करडी नजर असते
मुले घरी वेळेवर नसली तर, गच्चीतच त्याची मूर्ती उभी असते

पोरांनी खूप मोठे झालेले पाहणे, हे त्याचे स्वप्न असते
त्यासाठी घरदार सोडून पळण, त्याच्या जिवालाच माहिती असते

नसेल प्रेम दाखवत तरी ,आतून वाहता झरा असतात
पोर जेवली का विचारल्याशिवाय ,ते ताटाला हात लावत नसतात

शाळा कॉलेज च्या प्रवेशासाठी, घाम टिपत रांगेत तेच उभ असतात
पैशाची जमवाजमव करत, तुटकी चप्पल पुन्हापुन्हा शिवत असतात

पोरग शाळेत जाऊ लागले कि, त्याला सायकल हवी असते
थोडी वरची पायरी चढल्यावर, त्याला बाइक नवी लागते

वडील आपल अजूनही ,बसच्या मागे पळत असतात
पोर नोकरीला लागल्यावर, आता चार चाकीच घेईन म्हणतात

मुलांची लग्न झाल्यावर, स्वेच्छा निवृत्ती घेईन म्हणतात
मुले नातवंडे परदेशी गेल्यावर रिकाम्या घरात, नोकरीला गेलेलेच बरे म्हणतात

चारचौघात कोडकौतुक करणार, ते एक वडील असतात
आई समईतील ज्योत, तर जळणारी फुलवात वडील असतात

माझा बाप

आभाळ पेलून धरण्यासाठी, आभाळाचाच श्‍वास हवा,

बाप नावाच्या पारिजातकाचं, असंच काहीसं जिणं असतं,
ते समजून घेण्यासाठी बापच असणं भाग असतं...

कडकपणाच्या आवरणाखाली, झुळझुळणारं पाणी असतं,

भल्यासाठी लेकरांच्या झगडणारं हाड असतं,
दोन घास कमी खाईल; पण पोरांना गोड देतो,
हट्टासाठी पोरांच्या ओव्हरटाईम तो मारत असतो...

डोक्‍यावरती उन्ह झेलत, सावली तो देत असतो,
दणाणत्या पावसापासून, कुटुंब आपलं जपत असतो,
घर नीट चालण्यासाठी स्वतः बाहेर फिरत असतो,
आईच्या मऊशार तळव्यामागचा, तोच राकट हात असतो...

बाप कधी रडत नाही, बाप कधी खचत नाही,
बाप कधी उतत नाही नि बाप कधी मातत नाही,
पोरं सोडतात घरटं अन्‌ शोधू लागतात क्षितिजं नवी
बाप मात्र धरून बसतो, घरट्याची प्रत्येक काडी...

पोरांच्या यशासोबत त्याचं मन हसत असतं,
अपयश पचवताना, ते आतून रडत असतं,
काही झालं, कितीही झालं, तरी कणा ताठ असतो,
खचलेल्या पोराला तोच तर उभारी देत असतो...

सारी कथा समजायला फार मोठं व्हावं लागतं,
बापाचं मन कठीण फार, चटकन हाती लागत नसतं,
आकाशाहून भव्य अन्‌ सागराची खोली असते
बाप या शब्दाची महतीच मोठी न्यारी असते...

मुलाला सुनेच्या ताब्यात देतानाची एका आईची भावना

आज पासून तू आलीस त्याच्या आयुष्यात ......... त्याला सांभाळून घे,
माझी आठवण नको आणून देऊस .......... एवढ त्याला प्रेम दे

त्याला गोड जास्त आवडत नाही ........... हे लक्षात ठेव,
थंडीत नेहमी आजारी पडतो ......... एक स्वेटर विणून ठेव

कधी कधी खूप रागावतो .......... प्रेमाने विचारले तर रडू लागतो
रागात त्याला गाडी चालवून देऊ नकोस ....... पावसात त्याला भिजू देऊ नकोस

लांब गेलात कुठे तर ..... त्याचा हाथ धरून ठेव,
तुला वेळ नाही दिली तरी ....... त्याच्याशी साथ कायम ठेव

त्याला माझी आठवण आली ...... तर तूच असशील एकमेव,
चुंबन घेऊन त्याला ...... मिठीत सामावून ठेव

आज पासून तू आलीस त्याच्या आयुष्यात ......... त्याला सांभाळून घे,
माझी आठवण नको आणून देऊस .......... एवढ त्याला प्रेम दे

अशी आहे माझी अश्विनी

अशी आहे माझी अश्विनी


प्रेमाला प्रेम

समजणारी ती अश्विनी आहे माझी

मी जसा आहे तसेच, माझ्यावर प्रेम

करणारी...


खुबसुरत नसली तरी,

चारचौघात मला शोभून दिसणारी


शेर -ए-गझल नसली तरी,

माझी एक छानशी चारोळी


बागेतल्या फुलांसारखी सुंदर

नसली तरी,

पण

अंगणातल्या तुळसेसारखी पवित्र


हाय… हेलो… नया दौर असला तरी

नव्या जुन्याची सांगड घालणारी


पण मनाने सुंदर

नात्यांच्या नाजुक

धाग्यांना हळुवार जपणारी……

मी जसा आहे तसेच, माझ्यावर प्रेम

करणारी…..


अशी आहे माझी अश्विनी ………

एबीएस वाली रिक्षा

काल पुन्हा एकदा रिक्षाने लॉंग ड्राइव्ह अनुभवायचा योग आला. रिक्षात बसताना रिक्षा चालकाकडे एक आपली जस्ट नजर टाकली. चेहरा, स्टान्स वगैरे बघून अंदाज येतो साधारण की ही 'राइड' कशी असणार आहे ते. तेंव्हा संतुलित वाटला माणूस. अमूक ठिकाणी जाणार का? मी विचारलं. भविष्यवेत्त्याने भविष्य सांगण्याआधी जसा विचार करावा तसा एक ५-६ सेकंद विचार करून मानेला एक होकारार्थी आणि त्याचबरोबर आज्ञार्थी झटका देऊन तो रिक्षात बसला. त्या ५-६ सेकंदात काय गणित मांडलं त्याने कोण जाणे. मीही बसलो.

आपलं डावं बूड सीट च्या उजव्या भागावर स्थापून त्याने रिक्षाला किक मारलीन, खट्ट कन फर्स्ट गियर टाकला आणि झर्र्र्कन पिकप घेतला. व्हॉट अ स्टार्ट ! पहिल्याच डाव्या वळणावर मागून पुढे जाऊ पाहणा-या कार ला जे कोरणार केलंय त्याने ! तेंव्हाच कळलं, किक फक्त रिक्षाला बसली नव्हती !

सिग्नल आला. सिग्नल ला शेट थांबले. 'नशीब' असं म्हणतोय इतक्यात रिक्षा जवळ जवळ काटकोनात वळली, थेट राईट लेन ला आली, आणि बस आणि डिव्हायडर यांच्यातल्या खबदाडीतून डायरेक्ट पहिल्या पोझिशन ला येऊन उभी झाली. बसच्याही पुढे ! जस्ट वेटिंग फॉर द ग्रीन लाईट. मी सांगायला नको की ग्रीन लाईट लागल्यावर काय झालं. मग हायवे आला. आता खरी मजा!

 

बाकी सगळे गरीब रिक्षावाले डावीकडच्या दोन लेन मधून मूग गिळून चालले होते. त्या सगळ्यात आमची रिक्षा उजवी होती. आणि उजवीकडे होती. अख्खी रिक्षा एखाद्या मोबाईल प्रमाणे व्हायब्रेट होत होती, आणि उजव्या लेन मधून दणक्यात क्रूज करत होती. टर्बो-चार्ज्ड इंजिन असावं. समोर येणारे खड्डे त्या रिक्षावाल्याला बरोब्बर आणि स्पष्ट दिसत होते, प्रोजेक्टर हेडलाईट होते ना ! आणि ते दिसले कि तो सपकन एक छोटासा टर्न घेऊन ते चुकवत होता. अर्थात ! पॉवर स्टिअरिंग शिवाय हे शक्य आहे का? हे सगळं सुमारे सत्तर ऐंशी च्या स्पीडला. आमच्यापुढे असलेल्या गाडीला लाईट देणं चालूच होतं. साईड दिली असती तर ओव्हरटेकही केली असती म्हणा. न राहवून मी दोनदा म्हटलं त्याला की आरामात घे मित्रा घाई नाही आपल्याला. पण ते कसलं ऐकतंय ! सुसाटच चाललेलं पात्रं.

मग आमचं डेस्टिनेशन आलं. आलं म्हणजे, दृष्टीक्षेपात आलं. तोच ! तोच काय ! तोच पुढच्या बाईक वाल्याने ब्रेक मारला ! आणि की………क! असा आवाज करून आमची रिक्षा ५ एक फुटात थांबली. जागच्या जागी उभी. सरकली नाही की हलली नाही. इन द लाईन आणि ऑन द स्पॉट. माझ्या भीतीला समजावत मी म्हटलं, 'एबीएस आहे, त्यामुळे टेन्शन नाही.'

 

Ref: Hounding the world



Traffic sense, discipline are words of the past

Every day in Pune, I see same scenes on every Traffic Signal, two of them are, not following the traffic signal and not wearing helmet. Everyone is in such a hurry that, nobody is ready to obey traffic rules. The moment, Red signal count goes from 5 4 3 2…. People start crossing the road as if race winning trophy is waiting in next signal. I always ask one question to myself, Why these people want to risk their life? May be they are getting late or they do not want to ‘waste’ their time in following lifesaving traffic rules. Time is precious, but Life is priceless.

When someone in car or on bike at signal wants to follow traffic rule and cross road only when it’s Green, honking starts, the abuses grow… Auto rickshaw tries to push you forward to break the signal. This results in a traffic jam. Sometimes the verbal abuses increases till threating over these Pune streets. Clearly the one, who wants to follow the traffic rule, has to bend in front of this crowd and break the traffic rule. Cursing and breaking the traffic rules on every day while going to office or home on traffic signal is daily routine for most in Pune. But do they ever understand the ill effects of this. It ruins their day, mood and sometimes it may put their life in danger.

Well as human-being, we are selfish and always think only about ourselves. Look at yourself, only for selfish reasons; you abuse the person who follows the traffic rule. In back of your mind office tension, EMI calculations or any such issue which catch up the fire and explodes on the traffic signal when you get easy target to abuse.

Second thing is not wearing helmet. People give such senseless excuses for not wearing helmet, makes me fill pity for them. Excuses like, ‘I feel discomfort while driving’, ‘It obstructs my view on road’, ‘So much sweating in sunny day’ and so on… But has anyone imagined, God forbids if something goes wrong on the road and you land up in accident, bones will be broken but because of using Helmet, you will be survived. Your family needs you, always wear helmet.

People have become horses racing carelessly without a thought for others. Empathy has become alien words! Traffic sense, discipline are words of the past! Tell me how many times we follow traffic rules early in the morning when there is less traffic? What kind of example are we setting to the next generation?

We have become slaves of all the illusory things of life!

Silence is key to stregthen yourself

Silence has energy to it like no other source. It has the power to get people to think and to act, it can help slow the mind down, and it is a powerful assistant in the likes of therapy and life coaching.

What happens when there is silence?

We turn our thoughts and focus inwards and gain the power we need to refuel our minds. Our ego is temporarily switched off or at least made to be quiet for a bit, and we start to see the real family as it should be. Our thoughts get in the way of our reality sometimes and we don’t see the beauty of the family around us. When there is silence there is time for self-analysis and to allow your true self to speak, not the ego, not the conscious mind but the true self connected to the flow of energy around us.

5 Examples of when to use silence:

1. during arguments. One of the best times to use the power of silence is during an argument is to stay silent. Egoistic reply can end the argument; you will win the battle of argument on contrary hurting the next person’s heart easily. Wounds created by words are much dipper than the sword. The ego will be trying to force its way out of you and finish the argument but You are the controller, not the ego. When someone is shouting at you, looking for an argument or just picking on you can literally take all the power away from them and keep all your energy by simply looking at them and saying absolutely nothing. This is extremely difficult to do but very powerful.

2. Gossiping. When there is a group of ladies in the office, there are gossipers who speak about other people. The thing with gossiping is that it is infectious. When we don’t like someone and others start speaking about them we naturally tend to voice our opinion. I also feel to put my opinion about the person sometime, whom I do not like. However I control myself.

Try and stop yourself from catching the virus of gossiping and use the power of silent whenever it occurs. If you are a gossiper yourself and people around start to notice that you are ‘not your usual self’, don’t give an explanation just leave saying you’ve got work to do or whatever, pretty soon you’ll be out of the gossiping loop.

3. When someone is talking. Silence is a great tool for analysts if used in the right way. It’s also great when listening to friends and aged in family.

Just let people talk and listen to them and use your facial expressions and movements to acknowledge that you are listening, it is hard to learn facial expressions while listening. Your eyes speak louder than your words, slight unintentional expression of eyes leads in disappointment for the person who is talking with you. This can be a tough thing to do but extremely powerful for both you, as the listener, and the talker.

You will find that as you practice this, more people come to talk to you as you will be known as a listener. Obviously there are times to speak during the conversation, however when you do, make sure it is to summarize what the talker is saying or asking questions to get more information, don’t make it about yourself.

When people want to know more about you they will ask you questions, this is the time to talk about yourself but always have the listener be part of the conversation.

4. When the house is empty. The silence of the home can be quite disturbing to some, as there is a natural need to fill the void of silence. We turn on the radio, play some music, call friends or family, or turn on the TV to fill this void. Having a completely silent home when you are alone does not mean you are alone it simply means you are recharging your mind and giving it some downtime.

Silence helps us to work through, in our minds, the events of the day what we want to happen during the day ahead. Try to become the first person up in the morning which means you have another couple of hours to work on your spiritual energy and health.

I know it’s harder when you are alone, however silent time can be used to think about the life you want and work out ways to get it.

5. Quiet reflection. This is a fantastic way to connect with family in a way that is not possible when you are surrounded by noise. 15 minutes in the morning, 15 minutes in the evening simply focusing on your breath can do wonders for both mind and body. I truly believe that with practice quiet reflection can help us reach a level of deep inner calm. Everyday thanks to God that, because of his blessing, you are enjoying life with such a beautiful family surrounding you. ‘Greatest moment of life is to see your parents are happy and the reason behind it is you’.

The state of silence is a way of reaching another part of your mind not possible when going about your daily routine. This other part of your mind is connected in every way to the world around you and with practice you can tap into this knowledge.

The past is to prove that no one is perfect and the future is to prove that everyone can change!